In sneltreinvaart door het EU-koldermodel

Zaterdag 29 mei deden zo'n 80 mensen mee aan een 'gratis trein'-actie naar Keulen. Deze gezamenlijke zwartrij-actie was georganiseerd door het "Collectief Zonder Geld". Nederland was daarmee één van de drie, mogelijk vier landen waar aan de vooravond van de Eurotop in Keulen 'linksradikalen' gratis vervoer per trein naar de internationale demonstratie tegen het asociale Europa eisten. De tachtig mensen die aan deze actie meededen bereikten Keulen niet maar ondanks dat was vrijwel iedereen het erover eens dat het een geslaagde actie was geweest. Een mooi begin van een campagne die uiteindelijk als resultaat moet hebben dat net als in Italië, Frankrijk en België er voortaan gratis gereisd kan worden naar grote internationale bijeenkomsten. Wanneer de politieke en economische elites hun onderonsjes houden hebben wij het recht daar ook te zijn en tegen hen te demonstreren. Zij verplaatsen zich gratis in hun privejets, limousines en helicopters. Het lijkt ons niet meer dan redelijk wanneer wij dan gratis gebruik kunnen maken van hetgeen "openbaar vervoer" wordt genoemd. De eerstvolgende gratis treinactie staat gepland op vrijdag 18 juni, bestemming: de G8-bijeenkomst in Keulen. Het motto is....""follow the leaders".

Bus of trein

Bij de voorbereiding van de actie bleek dat velen de mening van het collectief over het gratis gebruik van openbaar vervoer deelden en enthousiast waren over de actie maar tegelijk bleek ook dat, van hen die we spraken, maar weinigen van plan waren om daadwerkelijk mee te gaan. Het belangrijkste argument voor het niet meedoen aan de actie was steevast dat de trein toch nooit zou aankomen en men kost wat kost aan de demonstratie mee wilde doen. Nu zal ik de laatste zijn om te beweren dat een gratis treinactie de kans dat je in Keulen aankomt vergroot en dat een gratis treinactie de ultieme revolutionaire daad is, maar ik vraag me wel af wat de meerwaarde voor de demonstratie was geweest als er 40.080 hadden meegelopen in plaats van 40.000. Hadden die 80 mensen die nu met de gratis treinactie in Emmerich zijn gestrand daar zoveel meer betekent?

De mensen van het collectief vroegen de afgelopen weken heel wat mensen of ze met de actie mee wilden doen. Meestal was het antwoord hetzelfde: Nee, want men wilde kost wat kost met de demonstratie meelopen. Om die reden verkozen heel wat radikalen de veilige bussen of gingen met eigen vervoer naar Keulen.

D-day

Zaterdag 29 mei was voor de groep waarin ik me bevond een strijdbare en tegelijkertijd leuke dag. De groep mensen die op de actietrein stapte had er duidelijk zin in al twijfelden natuurlijk velen of ze wel in Keulen aan zouden komen met de trein. De reis ging, ondanks dat er maar 80 mensen mee deden, voorspoedig en er werd voortdurend alert gereageerd op dreigementen van de NS en politie. De poging de zwartrijactie in Amsterdam op het perron in de kiem te smoren was met de meest eenvoudige list mislukt. Een groot aantal politieagenten en NS personeel kon niet voorkomen dat een groep van 35 mensen op de trein stapte. Iedereen verzamelde zich in de voorste coupé hetgeen later niet het slimste onderdeel van de actie is gebleken. "Jullie komen niet verder dan Utrecht" zei een hoge piet van de politie nog...

In Utrecht konden in grote getallen aanwezige politieagenten niets doen om te voorkomen dat wederom 25 kaartjeslozen zich bij de groep voegden. Zij waren eenvoudigweg om het politiekordon gelopen (hulde aan de briljante strategen van het Collectief Zonder Geld). In de voorste coupé van de trein was de stemming uitgelaten, de mededeling van een uiterst zenuwachtige politiecommandant dat Arnhem voor ons het eindstation zou zijn deed daar niets aan af. In Arnhem probeerde de politie de circa 20 mensen die op de gratis trein stonden te wachten te isoleren van de trein hetgeen aanvankelijk lukte. "Deze trein vertrekt alleen zonder jullie naar Duitsland" was de boodschap van de politie commandant. Het was duidelijk dat men de coupé met zwartrijders wilde uitrangeren. Dit werd echter met succes verhinderd. Op het moment dat de NS de trein loskoppelde brak er een min of meer spontane volkswoede de kop op die aankondigde zich naar de achter gelegen treinstellen te willen verplaatsen. De politie probeerde eerst nog de groep in de treinwagon vast te houden maar gaf dit op toen de gratis kaartjeslozen dreigden door de ramen (nooduitgangen) naar buiten te komen. "O.k., o.k., jullie gaan naar Duitsland" klonk het uit de mond van de politiecommandant.

Station Emmerich

In Emmerich werd de coupé plotseling toch losgekoppeld en naar een rangeerterrein gereden. De groep was helaas op dat moment niet alert genoeg om de trein direct te kunnen stoppen. Dit verminderde ongetwijfeld de kansen van de groep om in Keulen aan te komen. Binnen enkele minuten volgde wel een succesvolle uitbraakpoging waarop de demonstranten ingehaakt terug het perron op liepen en het spoor bezetten. De trein was toen net weggereden. De activisten eisten een nieuwe gratis trein naar Keulen. Het politieaanbod ter plaatse kaartjes te kopen naar Keulen werd afgewezen als niet realistisch. De groep dreigde met bezetting van de sporen en de politie zegde de groep toe dat zij, onder bepaalde voorwaarden, naar Keulen mocht. Men moest in de voorste wagon zitten en aan de uiterste kanten van de wagon politiebegeleiding accepteren. De groep ging akkoord. De voorste wagon van de eerstvolgende internationale trein werd leeggemaakt maar net voordat de trein zou vertrekken kwam er een agent op de plaatselijke politiecommandant afgerend met de mededeling dat de gedane belofte door hogerhand was afgewezen. Op hetzelfde moment reed de trein weg.

Er was teveel op de politie-toezegging vertrouwd en dat bleek naïef en fataal. Het was een tactische blunder dat het collectief op dat moment niet in de positie was de trein te stoppen. Hoewel de beste kansen in Keulen te komen op dat moment al onnodig waren verspeeld was er nog één belangrijk moment waarbij de groep net in aantal te kort kwam om een volgende trein naar Keulen te blokkeren. Er waren onderweg maar vooral in Emmerich enkele momenten waar we, als we met misschien 50 mensen meer waren geweest, niet door de politie te stoppen zouden zijn geweest. De kaartjeslozen probeerden nog één keer door het politiecordon te breken om in een nieuwe gereedstaande trein naar Keulen te stappen. Dit lukte ondanks de heroische poging van de kaartjeslozen net niet. Na de mislukte doorbraakpoging werd nog even geprobeerd een andere trein te bezetten wat deels lukte maar deze actie werd al snel met politie-geknuppel in de kiem gesmoord.

Gratis trein naar huis

Na zo'n 4 spannende actierijke uren werd besloten het idee om naar Keulen te gaan op te geven. Eerlijk gezegd waren velen toen al doodop van al het geduw en geren die de gratis treinactie met zich mee had gebracht. Er volgden lange onderhandelingen tussen de woordvoerders van het collectief en de politie. Die onderhandelingen namen veel tijd in beslag omdat er constant binnen de groep treinreizigers overlegd werd. De politie leek aanvankelijk zelf ook niet te weten wat ze met ons aan moesten. Het collectief probeerde nog gedaan te krijgen dat ze met bussen richting Keulen mocht maar daarop was het antwoord dat we hen voor één dag wel genoeg hadden bezig gehouden. Het aanbod van hen was een enkele reis naar Arnhem na registratie van onze persoonsgegevens. Uiteindelijk kreeg het collectief nog voor elkaar dat iedereen in één groep terug mocht in een speciale GRATIS trein naar Amsterdam, inclusief 7 mensen die geen paspoort bij zich hadden. Zij hoefden, ondanks de legitimatieplicht, alleen te zeggen wie ze waren.

Om een uur of drie liep iedereen onder het roepen van de overbekende leus "EU ROT OP!" weer in de trein. Vanuit Hotel Bosch in Arnhem is uiteindelijk nog een groep van 15 mensen naar Keulen vertrokken met de bus.

Terugkijkend op de actie is duidelijk dat de NS maar moeilijk iets tegen collectieve zwartrijacties kan doen. Met het overvolle spoornetwerk is de NS uiterst gevoelig voor vertragingen die al snel een domino-effect tot gevolg hebben. Naast dat het aanzicht op een met politie en honden afgezet station bij een ieder beelden oproept uit de film Schindlers List, was duidelijk dat ook zij niet echt iets kunnen uitrichten tegen gratis treinacties. Pistolen en bijtende honden ten spijt. In Duitsland leek men er al überhaupt niet op te hebben gerekend dat de gratis treinactie de grens zou halen maar het zou, gezien de succesvolle gratis treinacties vanuit België, Frankrijk en Italië diezelfde dag, ook kunnen dat men geen zin heeft om een trein met demonstranten al bij de grens tegen te houden. Tenzij je ze allemaal arresteert kunnen ze immers nog via tig andere routes naar Keulen komen en massa-arrestaties zijn nu eenmaal altijd voer voor diegenen die de EU afdoen als een grote super-politiestaat. Al met al genoeg reden de campagne voor gratis treinen door te zetten!

Nieuwe top nieuwe kansen

De campagne voor gratis treinen naar allerlei onderonsjes van 'onze leiders' wordt middels directe actie gevoerd. Gratis treinen worden ons natuurlijk niet op een dienblaadje gepresenteerd. Directe actie zal zulk gebruik van het zogeheten 'openbaar vervoer' moeten afdwingen. Een grote groep mensen die direct na de gratis trein-actie deelnamen aan een evaluatie waren in ieder geval van mening dat 29 mei voor hen een leuke, strijdbare maar ook leerzame dag was geweest. Mensen waren zo enthousiast dat na een goede diskussie werd besloten op vrijdag 18 juni weer de trein naar Keulen te nemen.

Uit: Dusnieuws nr.14

TerugTerug naar index